In de rivier bij de Kashba Ait Benhaddou liggen zakken gevuld met zand die dienen als stapstenen om de overkant met droge voeten te bereiken. Ik sta hier op één van die zakken en maak een foto van het dorp. We lopen verder en gaan op het dak van een restaurantje lunchen. Het is er erg rustig. We zien zelfs geen toerist. Dat schijnt daar wel eens anders te zijn.